от

От басын сабау. Қиянат, жәбір көрген адам қиянатшылға (озбырға) әлі жетпеген соң, оның үйіне барып, масқаралау мақсатында отының басын сабап, күлін шашу дәстүрі. – Құдайдан қорқып, аруақтан ұялсаң, болмай ма?! Бұл не қорлық! – деп, оның о т ы н ы ң б а с ы н с а б а п, күлін шашады (А.Нүсіпоқасұлы.., Ағаш бесік., 1, 142). О т б а с ы н с а б а у – әлсіз, сүйенішсіз жандардың озбырлар мен қиянатшыл залымдарға қолданылған қорлау, масқаралау жазасы есептеледі (Бұл да, 143). Отқа жағылғыр! Отқа жанып кеткір д.м. қарғыс. О т қ а ж а ғ ы л ғ ы р д ы ң күрегі қайда кеткен (С.Мұртбеков, Дос ізде., 132). От иесі. Оттың пірі, киесі. Жер иесі – Зембіл, жел иесі – Желікпе, о т и е с і Өтеген, су иесі – Сүлеймен (Ә.Ыдырысов, Тұлға., 225). От киіз… Есіктен төрге дейін төселген о т к и і з д е р көз сүріндіреді (Ж.Молдағалиев, Алғ. қоңырау, 26). О т қ а и т е р д і . . . Жа с т ы қ а л т ы н басылмайтын еш тотқа, Бара жатыр и т е р м е л е п бір о т қ а. Ер тұлғалы елестейді нар жігіті. Сырым емес, Сырым бұған, шын жоқ па?! (І.Есенберлин, Шығ. жин., 53). Отқа оралып, суға сүрінді. Пәлеге жолықты, әбігерге түсті. Жай ғана ызы-қиқы болса бір сәрі, о т қ а о р а л ы п, с у ғ а с ү р і н і п дегендей бетбетімен тырағайлайды ғой, ақымақтар (К.Ахметбеков, Ақдала, 2, 296). От тамызғандай уақыт. Он-он бес минуттай уақыт. О т т а м ы з ғ а н д а й у а қ ы т өтті. Бір жігіт: - Қашқан жауды қумас болар, - деді де қайта бұрылды (К.Мұқажанұлы, Ортеке, 71). От ұшық. этногр. Отпен ұшықтайтын ұшық. Ауру-сырқат түрлеріне қарай оларды ұшықтау тәсілдері де әртүрлі болады. Яғни ол жер ұшық, су ұшық, о й ұ ш ы қ сияқты бірнеше түрге бөлінеді (А.Нүсіпоқасұлы.., Ағаш бесік., 3, 26).